Η ζωή εκτός σπιτιού είναι γεμάτη θορύβους που, ακόμα και όταν δεν τους παρατηρούμε, μας επιβαρύνουν. Κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη όταν μπαίνει στο χώρο του, να νιώθει πως κλείνοντας την πόρτα του απομονώνεται από τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να μπορέσει να συγκεντρωθεί στις εκάστοτε δραστηριότητες που τον ενδιαφέρουν. Σκοπός της ηχομόνωσης είναι να εμποδίσει την μετάδοση ανεπιθύμητων ήχων στο εσωτερικό ενός κτιρίου, παρέχοντας στους ενοίκους ένα ήρεμο ακουστικό περιβάλλον, αλλά και να εμποδίσει τους ήχους που παράγονται μέσα σε ένα χώρο να μεταδοθούν στο εξωτερικό περιβάλλον.
Η θερμομόνωση ενός κτιρίου, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ευχάριστη διαβίωση σε ένα χώρο. Επιπλέον, ένα καλά μονωμένο κτίριο είναι πολύ πιο οικονομικό καθώς απαιτεί λιγότερη ενέργεια για τη θέρμανση και την ψύξη του, πράγμα που σημαίνει ότι είναι και πιο φιλικό για το περιβάλλον. Οι θερμικές απώλειες προκαλούνται από την τάση των αερίων μαζών να κινούνται από το θερμότερο προς το ψυχρότερο. Έτσι, το χειμώνα ο ζεστός αέρας του κτιρίου τείνει να μετακινηθεί προς την κρύα εξωτερική ατμόσφαιρα, ενώ το καλοκαίρι συμβαίνει το αντίστροφο. Αυτή η ροή της θερμότητας βρίσκει το δρόμο της μέσα από τα αμόνωτα τμήματα του κτιρίου, ή τα κουφώματα, αν δεν έχουν τοποθετηθεί σωστά ή είναι παλιά.
Η υγρομόνωση, δηλαδή η προστασία ενός κτιρίου από τις πιθανές διαδρομές του νερού, είναι ένα ζήτημα που ταλαιπωρεί συχνά και αρκετά τους ιδιοκτήτες. Δεδομένου ότι είναι ένα στοιχείο της κατασκευής που δεν είναι ορατό και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, είναι σχεδόν αδύνατο να ελέγξει κάποιος μη ειδικός την ποιότητα αυτής της παραμέτρου, όταν αγοράζει ή κατασκευάζει ένα κτίριο. Πολλοί ιδιοκτήτες λοιπόν, έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα που σχετίζονται με τη στεγανοποίηση ακόμα και από τα πρώτα χρόνια της χρήσης μιας κατοικίας.
H διείσδυση του νερού στους υπόγειους χώρους ενός κτιρίου μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα όπως διάβρωση του οπλισμού, διόγκωση του σοβά, αποσάθρωση του μπετόν, κακές συνθήκες υγιεινής και γι’αυτό θα πρέπει να τους στεγανοποιούμε. Το νερό προέρχεται συνήθως από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και την επιφάνεια του εδάφους και η εισροή του πραγματοποιείται μέσω κατασκευαστικών αρμών ή ρωγμών.
Πρακτικά, η ποιότητα ενός υλικού εξαρτάται από τον θερμικό συντελεστή λ, που αυξάνεται με το πάχος του υλικού, και την υδροαπορροφητικότητά του. Δηλαδή ισχύει ο γενικός κανόνας ότι, όσο μεγαλύτερο είναι το πάχος ενός υλικού, τόσο μεγαλύτερη θερμοχωρητικότητα έχει. Το μειονέκτημα των περισσότερων θερμομονωτικών υλικών είναι ότι η επαφή με την υγρασία μειώνει τον αρχικό συντελεστή λ και σταδιακά χάνουν τις θερμομονωτικές τους ιδιότητες. Τα κυριότερα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι η διογκωμένη πολυστερίνη (φελιζόλ), η εξηλασμένη πολυστερίνη και ινώδη υλικά όπως ο πετροβάμβακας και ο υαλοβάμβακας.
